Na een week van reizen naar een zieke moeder en mijn afspraken is het weer tijd voor een blog. Een groep komt bijeen bij binnenkomst wordt mij gelijk de vraag gesteld of ik naar een foto wil kijken en direct wordt mij de foto getoond. Alsof ik ineens naar achter wordt geduwd zo komt de energie binnen. Natuurlijk is dit onwetendheid maar toch goed om te weten nooit een foto zonder vragen aan iemand geven. De foto is van een dame nog maar kort overleden. De dame tegenover vraagt wat zij met de dame op de foto heeft ze kan haar maar niet los laten. Ik kijk naar de foto en hoor dat ze zich niet zo schuldig moet voelen er zit een enorm schuldgevoel en zij hebben in dit leven geen connectie met elkaar dus kan ze dit schuldgevoel naar haar los laten. Ik voel dat dit uit een vorig leven komt waarin ze een kind is kwijtgeraakt/heeft moeten afstaan het kind niet heeft kunnen redden en daar het diepe schuldgevoel zit. Ik vertel haar over het schuldgevoel maar nog niet over het kind. Dan vertel
Welkom op mijn blog, ik wil je graag meenemen in mijn leven. Ik hoop je hiermee te inspireren zodat ook jij op zoek gaat naar meer....