Schuldgevoel

Na een week van reizen naar een zieke moeder en mijn afspraken is het weer tijd voor een blog. Een groep komt bijeen bij binnenkomst wordt mij gelijk de vraag gesteld of ik naar een foto wil kijken en direct wordt mij de foto getoond. Alsof ik ineens naar achter wordt geduwd zo komt de energie binnen. Natuurlijk is dit onwetendheid maar toch goed om te weten nooit een foto zonder vragen aan iemand geven. De foto is van een dame nog maar kort overleden. De dame tegenover vraagt wat zij met de dame op de foto heeft ze kan haar maar niet los laten. Ik kijk naar de foto en hoor dat ze zich niet zo schuldig moet voelen er zit een enorm schuldgevoel en zij hebben  in dit leven geen connectie met elkaar dus kan ze dit schuldgevoel naar haar los laten. Ik voel dat dit uit een vorig leven komt waarin ze een kind is kwijtgeraakt/heeft moeten afstaan het kind niet heeft kunnen redden en daar het diepe schuldgevoel zit. Ik vertel haar over het schuldgevoel maar nog niet over het kind. Dan verteld de dame tegenover mij dat ze droomt van een kind dat ze achter moet laten en niet voor het kind kan zorgen/meenemen de tranen stromen over haar wangen en dan vertel ik wat ik zelf voel bij haar. Het doel is geraakt in het onderbewustzijn een diep verdriet komt los. Dan voel ik dat de dame pas overleden nog niet los is van het aardse. Terwijl het diepe verdriet los komt gaan we de dame naar het licht helpen, ze wordt omgeven door het licht en de hoogste liefde de engelen en grootouders dan wordt ze zich  bewust hiervan en gaat mee in dit prachtige licht. Wat een prachtige ervaringen zijn dit! Later die dag besef ik ineens dat de dame nu overgegaan het kind is geweest uit het vorig leven van de dame die dit inzicht heeft gekregen.