 |
| Thomas |
Uit mijn boek Engelen om je heen.....De kinderen vanuit het licht ze omringen me met zoveel zorg en liefde terwijl ik schrijf over de lichtkinderen op aarde. Vandaag ben ik bezig met dit onderwerp en wat een mooie verhalen / ervaringen zijn het. Ik zie ze terwijl ik mijn laptop opensla binnen komen in mijn kamer, ik zie ze plaats nemen zoals altijd in de lotus houding. Thomas met zijn mooie blonde haren staat tegenover mij aan de andere kant van de tafel en houdt de spijlen van de houten stoel vast. Zijn blauwe ogen stralen zoveel licht en liefde uit dat ik geneigd bent om mijn ogen neer te slaan,
niet doen zegt hij niet doen weet je nog we zijn in gelijkheid. Yaile een Iers meisje met prachtige lange rode krullen staat naast hem, ze begroet me en zegt dat ze het fijn vind met de groep bij mij te zijn. De groep lichtkinderen is er om te helpen met het herschrijven, corrigeren en aanvullen van de verhalen over de licht/engel kinderen. Soms kom ik er niet uit wat ik nu wel of niet moet gebruiken, ze geven aan het vooral simpel te houden
het is zo waardevol wat je schrijft het hoeft echt niet anders geven ze aan.
Juist de eenvoud siert het geheel en hier zullen velen het mee eens zijn. Oke ik zal het in eren houden, de eenvoud. En misschien hebben jullie wel gelijk moet ik niet te moeilijk doen, maak het me zelf vooral moeilijk. Terwijl manlief met een kopje koffie voor mij binnenkomt kijken de kinderen om en ik moet lachen, geweldig hij weet echt niet wat er allemaal gebeurt. Dat denkt men vaak dat hij net als ik bezig is met de engelen. Ik moet iedereen dan teleurstellen, nee in het geheel niet, hij weet echt niet wat ik allemaal ervaar. Een grote vent no nonsens, vindt het snel allemaal zweverig en het moet toch echt wel bewezen zijn voordat hij het aanneemt, maar hij is zo gevoelig en zo vol vertrouwen in wat ik doe ook al weet hij er heel weinig van. Ik vindt het juist heerlijk als ik thuis ben over de aardse dingen te praten. De kinderen lachen om de grote man en de kleine vrouw die ik ben, hij zo groot, stoer een gevoelig en jij zo klein maar zo groots in je kracht wat een prachtig stel zijn jullie! zei ooit iemand. De kinderen kijken hem na als hij weer naar beneden gaat zijn grote schoenen bonken op de trap, ze lachen hierom.Ze geven aan een bepaald stuk te wijzigen en het aan te vullen met handige tips voor de kinderen op aarde.
Goed plan zeg ik
ga ik doen. Beide trekken zich weer terug in de groep en wachten geduldig op wat er komen gaat.
©Engelen om je heen
Reacties